Laatstejaars in de kijker

door Elaine Verschueren, laatstejaarsstudente Sociale & Technische Wetenschappen

 

Het einde van een zeer bijzonder schooljaar is in zicht. Zoals ieder jaar zijn er dan de examens, stress voor examens, gebrek aan slaap door examens… noem het maar op. Leerkrachten kennen het, alle leerlingen kennen het, iedereen kent het.

Toch is er een grote groep die het meer heeft dan de rest. Een groep die hun jaren op OLVI, sinds de kleuterklas of het eerste middelbaar of halverwege, heeft doorstaan om in het laatste maar niet het minste jaar van hun belangrijkste carrière terecht te kunnen komen: de laatstejaars.

Zoals je het aan de titel misschien al hebt gemerkt, heb ik, Elaine Verschueren, als laatstejaarsstudente, enkele jaargenoten geïnterviewd om hun ervaringen, herinneringen en gevoelens even in het middelpunt te zetten van deze OLVI NU-editie.

Dit kwam ik te weten…

 

Wat kan je je nog herinneren van jouw jaren op OLVI?

Andreas Cuypers (17, Latijn-Grieks): ‘Ik heb 6 jaren op OLVI gezeten en voor mij was het wel een zware start, om eerlijk te zijn, omdat ik niet zo goed in mijn vel zat tijdens mijn eerste schooljaar. Later is het wel beter gegaan en nu voel ik mij wel goed. Ik heb ook altijd veel steun gehad van de leerkrachten en mijn vrienden wat mij heeft geholpen.’

Eline Raus (17, Humane Wetenschappen): ‘Wat ik mij nog kan herinneren is dat ik heel veel vrienden heb gemaakt op OLVI. Ook kan ik mij nog sommige leerkrachten herinneren die typische dingen hadden of deden en dat vond ik geweldig.’

Audrey Vankerckhove (18, STW): ‘Dat is moeilijk om uit te leggen, want ik zit pas op OLVI sinds het derde jaar en door corona heb ik ook wel wat gemist, maar de sportdagen waren altijd heel leuk. Ik kan wel zeggen dat mijn klas van vorig jaar, 5.10, de beste klas ooit was.’

 

 

Hoe heb jij de lockdown beleefd?

Femke Van Iersel (17, STW): ‘Niet zo heel goed, moet ik zeggen, want door het afstandsonderwijs had ik slechte resultaten en ook een slecht vijfde jaar, maar voor de rest is alles goed gekomen. Het jammere was wel dat je niet met vrienden kon afspreken. Met mijn huistaken had ik veel moeite omdat de meeste leerkrachten alles in één keer gaven en de deadlines van vele vakken waren vaak op dezelfde dagen waardoor ik mijn taken regelmatig te laat af had. Tijdens de livelessen had ik niet zo goed mee gevolgd, maar tijdens de fysieke lessen van het halftijdse afstandsonderwijs ging het wel. Ik werd thuis afgeleid door mijn gsm, tv, ouders of mijn zus die een gesprek met mij wilde voeren waardoor ik geen concentratie had en dus niet goed kon opletten.’

Audrey: ‘Net zoals iedereen heb ik veel thuisgezeten, maar ik heb er wel het beste van proberen te maken, ook al gaven de leerkrachten ons enorm veel werk. De livelessen waren heel chaotisch bij mij. Ik lag meer in mijn bed de lessen te volgen dan dat ik wakker en geconcentreerd aan mijn bureau zat. Meestal sliep ik tijdens het eerste lesuur, maar ik was wel altijd aanwezig. Omdat we veel opdrachten kregen werkte ik tot heel laat door. Ik heb zelfs veel avonden gehad waarin ik tot tien uur ‘s avonds doorwerkte en op een bepaald moment vond ook mijn mama dat ik veel werk binnenkreeg dus heeft ze mij ermee geholpen om het voor mij makkelijker te maken.’

Eline: ‘Wel, ik zat toen in het vierde jaar, als ik het mij nog goed kan herinneren, toen corona uitbrak in België en dan hebben we voor enkele maanden volledig afstandsonderwijs gehad. Voor mij was dat in het begin wel tof, maar vorig jaar, wanneer ik normaal gezien naar het vijfde jaar moest gaan, zat ik in het zeepreventorium en heb ik dus niet aan de lockdownsituatie moeten denken. Met de livelessen hing het ervan af welke lessen moeilijk waren om het op zo’n manier te volgen. Bij wiskunde had ik vaak het gevoel dat ik niet wist wat er aan de hand was of dat ik niet wist waarmee ze bezig waren en bij sommige lessen heb ik gewoon niet kunnen opletten. Ik was wel ingelogd, maar ik deed ondertussen iets anders.’

 

Kijk je uit naar de examens van juni? Ben je er goed op voorbereid?

Jin Yu Ma (18, Economie-Moderne Talen): ‘Dit is de tweede keer dat ik deze examenperiode doe, maar ik ben wel minder gestrest dan vorig jaar en ik denk ook wel dat ik wat beter ben voorbereid.’

Andreas: ‘Dat is een goede vraag. Nee, eigenlijk niet. Ik moet er nog veel voor doen, maar we hebben nog een paar weken, dus ik denk wel dat het goed komt. Ik ben echt een persoon die veel uitstelt en niet veel op voorhand doet, moet ik wel zeggen. Toch komt het wel meestal goed als ik gewoon eventjes doorzet op het laatste moment. Wel heb ik stress omdat het allemaal mondelinge examens zijn sinds ik in aso zit. Dat is dus de eerste keer dat we dat doen en ik ben benieuwd hoe dat zal zijn.’

Audrey: ‘Ik ben er heel zenuwachtig voor. Ik bereid mij er nooit voor tot de dag voor het examen zelf omdat ik niet op voorhand kan leren, maar ik ben er wel klaar voor om door die laatste examens te knallen.’

 

Wat vond je van de 2022-editie van de laatste 100 dagen, de ‘laatste 50 dagen’?

Eline: ‘Ik vond het geweldig en heel grappig. Jezelf samen met de andere zesdejaars een week lang elke dag verkleden is gewoon super, en zien wat zij gaan aanhebben en jezelf kunnen uitleven met bloem en eieren. Het positieve is wel dat ik zelf niet geraakt ben.’

Femke: ‘Op zich was het wel leuk, maar het ging er wel wat heftig aan toe. Er waren de eiergevechten en het vuurwerk dat werd afgestoken, wat ik ook een beetje overdreven vond, want dat is wel gevaarlijk.’

Andreas: ‘Ja, dat was wel leuk, de confetti die nog op de grond ligt op de speelplaats is een getuigenis van de pret die we hebben gehad. Ik zat mee in het team dat het organiseerde en dat heeft wel wat afgedaan aan de pret. Je bent zelf bezig met het organiseren en dergelijke, dus je hebt dan ook gewoon veel stress daardoor en je leeft niet echt in het moment zelf om het plezier te beleven en lol te maken met jouw vrienden. Uiteindelijk was het nog wel plezant en ik heb me goed verkleed en een paar goeie pranks uitgehaald, dus voor mij was het een geslaagde 50 dagen.’

 

Natuurlijk mogen we ook de eindejaarsreizen niet vergeten. Waar ben jij naartoe geweest?

Yu: ‘Naar Italië. We hebben veel monumenten, musea en kerken bezocht en ik heb vooral veel genoten met mijn vrienden.’

Femke: ‘Ik ben thuisgebleven omdat het niet zeker was of de eindejaarsreizen zouden doorgaan. Daarom heb ik mij ingeschreven voor de thuisactiviteiten. Wij zijn dan in Antwerpen naar Chocolate Nation geweest, gaan schaatsen in Mechelen en we hebben ook op school een paasmenu gemaakt. Maar het is niet helemaal verlopen zoals ik had verwacht. De helft van de tijd is er niets kunnen doorgaan: de organisatie was heel slecht moet ik zeggen, maar we hebben er wel met vrienden een fijne tijd van gemaakt.’

Eline: ‘Ik ben mee op de Italiëreis geweest. We hebben de typische plaatsen bezocht zoals Venetië, Pisa, Rome, etc. en dat was wel interessant om eens te bezoeken. En ook al was het weer wat minder goed, de rest was wel aangenaam, want ik ben iemand die veel van kunst en geschiedenis houdt, dus het was voor mij een leuke reis.’

 

Nu het schooleinde bijna ten einde is, lijkt het dat het schoolbal kan doorgaan. Zie jij dit zitten?

Andreas: ‘Ik heb van een betrouwbare bron vernomen dat er nog niet zoveel voor is georganiseerd, dat het eigenlijk nog moet gebeuren en dat mensen het op zich zouden moeten nemen, maar ik heb wel gemerkt dat ons jaar redelijk passief is, wat ik wel spijtig vind en niet alleen voor het schoolbal. Ik zit zowel in het team van de laatste 50 dagen en voor het jaarboekteam en daarin merk ik ook wel dat mensen niet het initiatief nemen om er aan deel te nemen. Toch hoop ik wel dat iemand zijn schouders onder het schoolbal zet, want nu ziet het ernaar uit dat we er geen zullen hebben. Als het er toch wel komt, zou ik er wel heel excited voor zijn, ook omdat ik dan een “plus one” kan meenemen en met vrienden kan dansen en alle zorgen van de examens kan laten vallen.’

Yu: ‘Ik zie ernaar uit, ja. Het zou leuk zijn om voor de laatste keer met de klas en iedereen van dit jaar ons laatste jaar te vieren.’

Eline: ‘Als het doorgaat ben ik zeker aanwezig. Ik wil erbij zijn, want het is iets tof om je laatste jaar op de middelbare school af te sluiten.’

 

Een belangrijke vraag gaat over jouw toekomstplannen. Ga je verder studeren of al meteen werken?

Audrey: ‘Ik ga op Karel de Grote verder studeren in de richting Verpleegkunde.’

Femke: ‘Ik studeer verder aan de AP Hogeschool om Orthopedagogische Begeleiding te volgen. Dat is Orthopedagogie maar in een graduaatsopleiding.’

Eline: ‘Ik ga verder studeren. Ik zal dan Archeologie en Kunstwetenschappen volgen op de Vrije Universiteit Brussel. Bij Archeologie leer je over opgravingen en wetenschappelijk onderzoek naar het verleden en Kunstwetenschappen is kunst bestuderen en het van dichtbij bekijken om de reden achter het kunstwerk te kunnen verklaren. Mijn motivatie om deze richting te volgen is puur omdat ik veel van geschiedenis hou en ook omdat de richting die dezelfde naam heeft niet echt iets is wat ik zou doen. Het mist gewoon iets. Het leek mij dan beter om Archeologie en Kunstwetenschappen te volgen, ook deels vanwege mijn interesse in kunst.’

Yu: ‘Ik ben sowieso van plan om verder te gaan studeren, want je kan moeilijk direct werk vinden met een diploma van het secundair onderwijs. Door verder te studeren heb je dan later veel meer opties. Ik zou dan Toegepaste Economische Wetenschappen volgen, maar waar exact weet ik nog niet.’

Andreas: ‘Verder studeren. Waarschijnlijk ga ik naar de universiteit van Leuven of Antwerpen, maar wat ik juist ga doen is nog een groot mysterie. Ik ben in alles geïnteresseerd, behalve in wiskunde. Ik weet al dat ik niets van wetenschappen of rechten zal volgen, maar ik weet het echt nog niet zo goed.’

 

Welke opmerkelijke gebeurtenissen zijn je nog bijgebleven die op OLVI gebeurd zijn?

Audrey: ‘Met OLVI viert 20 jaar gingen we naar het park van Boom om het te vieren. Dat is mij nog bijgebleven omdat velen er eigenlijk geen zin in hadden, maar uiteindelijk is het nog wel leuk geworden. Ook moet ik mijn klas van vorig jaar weer erbij halen. Die zullen mij nog lang bijblijven.’

Femke: ‘De organisaties, spijtig genoeg. De school kan dat niet zo goed, moet ik wel zeggen, want het loopt nogal mis. Zeker ook wel de leuke tijden met vrienden die ik hier op OLVI heb meegemaakt. De activiteiten die OLVI organiseerde, waren wel leuk zoals OLVI viert 20 jaar, de broodjesverkoop en dergelijke, waarmee de school verbeterd kan worden door het geld dat ze ontvangen en wij kunnen dan van zowel de activiteiten als de nieuwigheden genieten.’

Eline: ‘Ik weet nog, in het derde jaar, dat er op de speelplaats sneeuw lag en er toen een groot sneeuwballengevecht uitbrak. Dat was echt geweldig.’

 

De voorlaatste vraag gaat over 20 jaar later. Waar zie je jezelf dan?

Yu: ‘Waar ik mezelf over 20 jaar zie is dat ik een salesmanager ben geworden bij een autobedrijf. Dat is altijd al een droom geweest.’

Audrey: ‘Dat is wel een moeilijke vraag. Waarschijnlijk aan het werk, misschien met kinderen. Huisje, tuintje, kinderen, zeggen ze dan.’

Andreas: ‘Oei, ik heb echt geen idee. Ik hoop dat ik over 20 jaar een job heb, een woning, dat ik iets heb opgebouwd voor mezelf, maar voor de rest stel ik geen te hoge goals aan mezelf. Dat is voor mij wel iets belangrijk, denk ik, want anders ligt er veel druk op jou als je zegt van “Oh, binnen 20 jaar wil ik een huis hebben en kinderen en een man of vrouw”. Dan kan je alleen maar teleurgesteld zijn. Ik laat gewoon alles op mij afkomen en wat komt, grijp ik wel aan.’

Eline: ‘Afgestudeerd en aan het werk, hoop ik. Misschien met een eigen huis, een eigen lief of gewoon getrouwd met kinderen. Eigenlijk het typische wat je zou verwachten. Ook wil ik wel al gereisd hebben en mijn leven hebben geleid vooraleer ik dat niet meer zal kunnen doen.’

Femke: ‘Ik zie mezelf getrouwd met een leuk gezinnetje, werken in de job die ik graag wil doen, namelijk werken met senioren of kinderen met een mentale en/of fysieke handicap, in een psychiatrie bijvoorbeeld. Ik zou dit graag doen zodat ik de kinderen en ouderen kan begeleiden in de loop van hun levensjaren om ze gemakkelijker te laten leven en hun problemen even aan de kant te zetten.’

 

Heb je nog tips voor de laatstejaars van volgend schooljaar 2022-2023?

Audrey: ‘Amuseer je, want het is je laatste jaar. Studeer goed zodat je niet moet blijven zitten. Dat zou echt vervelend zijn als dat zou gebeuren in jouw laatste jaar, maar geniet er zeker van. Ga naar een feestje als je kan en geniet van de tijd die je tijdens de lockdown hebt gemist. Ook nog deze tips voor de leerlingen die naar 6STW vertrekken: bereid jouw opdrachten goed voor en werk zeker voor jouw gip. Het zal je heel veel stress besparen.’

Yu: ‘Luister vooral naar de leerkrachten, zit in de klas best naast iemand waarvan je weet dat je er niet te veel mee gaat praten zodat je je beter kan focussen tijdens de lessen en beter mee bent. Zo ben je ook voorbereid op testen en examens. Voor diegenen die 6 Economie-Moderne Talen zullen volgen: wees altijd mee met de les, altijd goed opletten, want vooral bij economie is er veel theorie en dit moet je goed volgen omdat je anders problemen zult ondervinden.’

Eline: ‘Het is niet makkelijk, maar je moet elk moment kunnen grijpen, elk feestje moet je gehad hebben, maar probeer ook een beetje te studeren. Het wordt echt een tof jaar. Voor toekomstige 6 Humane-leerlingen zeg ik dit: hou alles zeker goed bij! Doe je best bij gedrag en cultuur, want dit zijn jouw belangrijkste vakken. Vergeet Frans niet, want het kan jou nekken.’

Andreas: ‘Geniet er gewoon van. Het lijkt niet echt dat het jouw laatste jaar wordt tot de laatste maanden. Dan pas ga je echt beseffen van “Oh nee, ik ga hier nooit meer zijn. Dit zijn echt mijn laatste maanden dat ik in dit lokaal zit, dat ik op deze speelplaats met deze mensen sta” en koester ook jouw vrienden. Voor diegenen die 6 Latijn gaan volgen: geniet ervan, want het is iets wat het waard is. Je gaat er misschien later niets mee doen, maar onthoud de teksten die je nu hebt gelezen en hoe ze een meerwaarde zijn in je leven.’

Femke: ‘Haal er alles uit wat je eruit kan halen. Begin op tijd met jouw examens en gip voor diegenen die naar 6STW gaan. Geniet van alles, zeker van jouw laatste 100 dagen, maar maak het niet te gek, want anders ga je het einde van de week niet halen. Dat zeggen de leerkrachten altijd tegen ons, maar toch gebeurt het. Nogmaals: geniet er gewoon van, want jouw jaren in het middelbaar zijn bijna afgelopen.’

 

Elaine hier! Ikzelf kan enkel nog zeggen dat, wanneer je op de proclamatie bent en klaar bent om je diploma te ontvangen, dat je misschien weer zal terugdenken aan jouw middelbare schoolleven. Misschien denk je zelfs: ‘Ik ben er niet klaar voor om verder te gaan, om mijn eerste stap te zetten in een nieuw leven’ en dat is oké. Niemand is dat.

 

Tot over 20 jaar, OLVI!

Signing out (hopelijk de laatste keer), Elaine Verschueren.

E.VS.